DICHLOREK SIARKI | ICSC: 1661 (Kwiecień 2007) |
Siarczek chloru Dichlorek monosiarki |
CAS #: 10545-99-0 |
UN #: 1828 |
EINECS #: 234-129-0 |
ZAGROŻENIA OSTRE | ZAPOBIEGANIE | ZWALCZANIE POŻARU | |
---|---|---|---|
POŻAR & WYBUCH | Substancja niepalna. W kontakcie z ogniem wytwarza drażniące i/lub toksyczne dymy (gazy). W kontakcie z metalami wytwarza łatwopalny gaz (wodór). Ogrzewanie powoduje wzrost ciśnienia i ryzyko wybuchu. | Użyć suchy proszek gaśniczy, ditlenek węgla. NIE stosować wody. W przypadku pożaru: chłodzić bębny itp., przez zraszanie wodą. NIE dopuszczać do bezpośredniego kontaktu z wodą. |
UNIKAĆ WSZELKIEGO KONTAKTU! WSZYSTKIE PRZYPADKI KONSULTOWAĆ Z LEKARZEM! | |||
---|---|---|---|
OBJAWY | ZAPOBIEGANIE | PIERWSZA POMOC | |
Wdychanie | Kaszel. Ból gardła. Uczucie pieczenia. Trudności w oddychaniu. | Stosować wentylację, wyciąg miejscowy lub ochronę dróg oddechowych. | Zapewnić dopływ swieżego powietrza i odpoczynek. Odpoczynek w pozycji półleżącej. W razie potrzeby zastosować sztuczne oddychanie. Zwrócić się natychmiast o pomoc medyczną. |
Skóra | Zaczerwienienie. Ból. Poważne oparzenia skóry. | Stosować rękawice ochronne. Stosować odzież ochronną. | Najpierw spłukiwać dużą ilością wody przez co najmniej 15 minut, a następnie zdjąć zanieczyszczoną odzież i przemyć ponownie. Zwrócić się o pomoc medyczną . |
Oczy | Zaczerwienienie. Ból. Ciężkie, głębokie oparzenia. | Stosować osłonę twarzy lub ochronę oczu w połączeniu z ochroną dróg oddechowych. | Najpierw przepłukać oczy dużą ilością wody przez kilka minut (usunąć soczewki kontaktowe, jeżeli jest to możliwe), a następnie zwrócić się o pomoc medyczną. |
Spożycie | Uczucie pieczenia. Ból gardła. Ból brzucha. Zapaść lub wstrząs. | Nie spożywać posiłków i napojów, nie palić tytoniu podczas pracy. | Wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów. Natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną. |
USUWANIE WYCIEKÓW | KLASYFIKACJA & OZNAKOWANIE |
---|---|
Środki ochrony indywidualnej: kombinezon gazoszczelny łącznie z samodzielnym aparatem oddechowym. NIE dopuścić do przedostawania się substancji do środowiska naturalnego. Rozsypaną/rozlaną substancję przysypać obojętnym suchym absorbentem. Pozostałość ostrożnie zebrać do plastikowychpojemników. Następnie przechowywać i usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami. |
Zgodnie z kryteriami GHS. NIEBEZPIECZEŃSTWO
Może powodować korozję metali.Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu Może powodować uszkodzenie płuc. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne Transport |
PRZECHOWYWANIE | |
Magazyn wyposażyć w zbiorniki na ścieki mogące powstać podczas akcji gaśniczej. NIE przechowywać razem z amoniakiem, wodą, utleniaczami oraz żywnością i karmą dla zwierząt. W chłodnym miejscu (<25°C). W suchym miejscu. W zamykanym pojemniku. W dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Z dala od kratek i kanałow ściekowych. | |
OPAKOWANIE | |
Nie przewozić razem z żywnością i karmą dla zwierząt. |
DICHLOREK SIARKI | ICSC: 1661 |
INFORMACJE DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNYCH & CHEMICZNYCH | |
---|---|
Postać fizyczna; Wygląd
Zagrożenia fizyczne
Zagrożenia chemiczne
|
Wzór chemiczny: Cl2S |
NARAŻENIE & SKUTKI ZDROWOTNE | |
---|---|
Drogi narażenia
Skutki narażenia krótkotrwałego
|
Ryzyko narażenia inhalacyjnego
Skutki narażenia długotrwałego lub powtarzanego
|
Normatywy Higieniczne |
---|
ŚRODOWISKO |
---|
Substancja jest bardzo toksyczna dla organizmów wodnych. Nie dopuścić do przedostania się substancji do środowiska naturalnego. |
ADNOTACJE |
---|
Reaguje gwałtownie z czynnikami gaśniczymi, takimi jak woda. Objawy obrzęku płuc często pojawiają się dopiero po kilku godzinach po narażeniu i są wzmagane przez wysiłek fizyczny. Odpoczynek i obserwacja medyczna są zatem niezbędne. Należy rozważyć natychmiastowe zastosowanie odpowiedniej terapii inhalacyjnej przez lekarza lub osoby upoważnione. |
DODATKOWE INFORMACJE | ||
---|---|---|
KLASYFIKACJA EC Symbol: C, N; R: 14-34-37-50; S: (1/2)-26-45-61 |
(pl) | Ani ILO, ani WHO, ani Unia Europejska nie biorą odpowiedzialności za jakość i dokładność tłumaczenia, ani za sposób wykorzystania danych informacji. © Wersja w języku polskim, Instytut Medycyny Pracy w Łodzi, 2018 |